Deze boerderij ligt tussen de dorpsstraat en de oneindige leegte van het oost Groningse landschap. Voor de verbouwing was de achterzijde een boeren opslagruimte zonder uitzicht. De kapverdieping was geheel dichtgetimmerd met kleine kamers en verlaagd plafond.

De opdrachtgevers hadden een groot deel van hun werkend bestaan geleefd in het buitenland. Dit huis moest een plek worden waar ze beiden hun passies konden gaan uitleven, gezien in het licht van hun aankomend pensioen. Zij weven, hij lezen. Er moest plek komen voor alle spullen die ze hadden verzameld uit verre landen.

In het ontwerp is de opslagruimte eetkeuken geworden met twee grote puien en openslaande deuren. In de tuin is een vijver aangelegd met uitzicht op de fascinerende oneindige leegte. De bovenverdieping is geheel leeggehaald totdat de prachtige houten kap zichtbaar werd. De nieuwe dakkoepels brengen veel licht in het hart van de zolderverdieping en naar de entreehal op de begane grond. In het midden is een grote rechthoekige bibliotheek gemaakt. In de boekenwanden zitten deuren naar slaapkamers, studie nissen en een badkamer. Een nieuwe luiere trap maakt deze kapverdieping goed toegankelijk.

De weverij, die aanvankelijk ook in de bibliotheek zat, is in een tweede fase verhuisd naar het bijgebouw op het terrein.